O autorze:
Wojciech Jędrosz
BIM Manager
Architekt mający doświadczenie w pracy jako BIM menedżer, BIM koordynator i modeler BIM. Odpowiedzialny za ustalenia wymagań informacyjnych BIM i asystę techniczną.
Uważasz artykuł za ciekawy?
Chcesz się z nami skontaktować?
NAPISZ!
BIM
W poprzedniej części Poradnika ISO 19650 omówiłem pierwsze trzy kroki etapu nominacji do realizacji zamówienia. W dzisiejszym odcinku szczegółowo omówię proces planowania dostarczenia informacji, w tym zależności między Strukturą Podziału plików, Tabelą Odpowiedzialności oraz dokumentami TIDP i MIDP. O tych ostatnich, czyli planach dostarczenia informacji opowiem jednak w kolejnej publikacji.
Ten artykuł jest częścią cyklu “Poradnika ISO 19650” tłumaczącego zasady międzynarodowych norm BIM - ISO 19650. Kliknij poniżej aby sprawdzić poprzednie wpisy:
Poradnik ISO 19650 cz.1 - Zależności między stronami i zespołami BIM
Poradnik ISO 19650 cz.2 - Główne zadania Interesariuszy projektu BIM
Poradnik ISO 19650 cz.4 - Ocena, zdefiniowanie potrzeb i zarządzanie informacjami
Poradnik ISO 19650 cz.6 - Standard projektu, procedury i materiały referencyjne
Poradnik ISO 19650 cz.8 - Przypisanie metadanych plikom w CDE cz. 1
Poradnik ISO 19650 cz.9 - Przypisanie metadanych plikom w CDE cz. 2
Poradnik ISO 19650 cz.11 - Protokół: Definicje ISO 19650 i bezpieczeństwo
Poradnik ISO 19650 cz.12 - Ustanowienie Wymagań wymiany informacji (EIR) Zamawiającego
Poradnik ISO 19650 cz.13 - Zgromadzenie informacji referencyjnych i udostępnionych zasobów
Poradnik ISO 19650 cz.15 - Definicja uczciwości, czyli jak wyznaczyć BIM managera
Poradnik ISO 19650 cz.16 - Plan Realizacji BIM - BEP (przed powołaniem wykonawcy)
Poradnik ISO 19650 cz.17 - Zdolność i dostępność zespołów zadaniowych
Poradnik ISO 19650 cz.20 - Nominacja do realizcji projektu BIM
Przypominam, że nie istnieje jeszcze oficjalna polska wersja standardu BIM, choć normy ISO 19650 zostały przyjęte przez Polski Komitet Normalizacyjny za Polską Normę. Nie ma oficjalnego tłumaczenia angielskiej wersji standardu, a co za tym idzie nie ma oficjalnego tłumaczenia żargonu BIM. Tłumaczenie nomenklatury które znajdziecie w tym poradniku jest moją własną interpretacją i warto pamiętać, że wersja oficjalna która miejmy nadzieję kiedyś zostanie opublikowana może się różnić tłumaczeniem niektórych pojęć.
Do planowania dostarczania informacji należy podchodzić krok po kroku.
Rozpoczynamy od zdefiniowania strategii federacji (łączenia modeli) i struktury podziału kontenera/pliku informacji. Następnie przechodzimy do Ogólnej i Szczegółowej Tabeli Odpowiedzialności i kończymy utworzeniem Planu(-ów) Dostarczania Informacji o Zadaniach (TIDP) oraz Głównego Planu Dostarczania Informacji (MIDP).
Sfederowany Model Informacyjny oznacza model informacyjny składający się z połączonych, ale odrębnych, indywidualnych modeli.
Ewoluujący model informacji może być złożony i zawierać wiele kontenerów/plików informacji. Zdefiniowanie struktury podziału kontenera/pliku informacji umożliwia zatem wielu wykonawcom jednoczesne tworzenie informacji w różnych plikach w wydajny sposób. Ułatwia to wymianę informacji jednocześnie usuwając ryzyko wzajemnego nadpisywania sobie informacji.
Federacja i podział kontenerów/plików informacji powinny być wykorzystane do:
umożliwienia różnym zespołom zadaniowym jednoczesnej pracy nad różnymi częściami modelu informacyjnego by uniknąć problemów koordynacyjnych (na przykład konfliktów przestrzennych);
wspierania bezpieczeństwa informacji;
ułatwienia przesyłania informacji poprzez zmniejszenie rozmiarów poszczególnych plików informacyjnych. Federacja i podział kontenerów informacji może być również wykorzystany do pomocy w zdefiniowaniu zakresu prac zespołów zadaniowych.
Strategia federacji umożliwiająca równoczesną pracę powinna określać granice przestrzenne, w obrębie których każdy zespół zadaniowy powinien zlokalizować systemy, komponenty lub elementy konstrukcyjne, za które jest odpowiedzialny.
Wytyczne ISO udostępniane przez UK BIM Alliance nie podają jeszcze najlepszych praktyk dotyczących federacji modeli i struktury podziału informacji. Takie wskazówki mają pojawić się w następnym wydaniu “Wskazówek część F”. Napiszę jednak z własnego doświadczenia i obserwacji jak to może wyglądać.
Rysunek 11 — Kubatura w tunelu do koordynacji przestrzennej, źródło: PAS 1192-2:2013
W przypadku zasobu, który jest głównie liniowy, takiego jak tunel kolejowy, strategię federacji można zdefiniować za pomocą zwymiarowanego przekroju tunelu. W tym przypadku strategia jest powiązana z różnymi typami systemów, które mają być umieszczone w tunelu.
Rysunek 6.3 . Schemat podziału lokalnego, źródło: Polskie Sieci Elektroenergetyczne “Wymagania BIM dla inwentaryzacji powykonawczej stacji elektroenergetycznych - SE Nysa”
W przypadku zasobu, takiego jak budynek, strategię federacji można oprzeć na podstawie różnych stref, lub dyscyplin projektowania. Tak to też zostało zaproponowane dla projektów realizowanych z BIM w PSE, gdzie podział globalny polega na wyodrębnieniu autonomicznych obiektów (lokalizacji):
terenów zewnętrznych
rozdzielni
transformatorów
budynków
urządzeń technicznych.
Natomiast podział lokalny polega na zdefiniowaniu dla każdego obiektu, wyodrębnionego w ramach podziału globalnego (lokalizacji) występujących branż:
Zagospodarowanie
Konstrukcja
Architektura (dla budynków Model architektury zawiera również elementy konstrukcyjne – nie opracowuje się odrębnego Modelu konstrukcji)
Instalacje sanitarne
Instalacje elektryczne
Obwody pierwotne
Dzięki odpowiedniej strategii federacyjnej bardzo złożone projekty można rozbić na mniejsze i łatwiejsze w zarządzaniu części. Zidentyfikowanie i rozbicie informacji na etapie przygotowania dokumentów EIR lub BEP zapewni stabilność modeli oraz ich optymalny rozmiar.
Dobrą praktyką jest przypisanie odpowiedniej klasyfikacji do elementów wyodrębnionych w strukturze podziału kontenera/pliku informacji.
Tabela Odpowiedzialności przygotowywana jest na etapie wstępnego Planu Realizacji BIM. W takiej tabeli możemy wyodrębnić dwie główne części:
Oś 1 - Funkcje zarządzania informacjami (osoby, lub zespoły) oraz
Oś 2 - Zadania, lub rezultaty jakie należy dostarczyć.
“Rysynek 5: Przykład Ogólnej tabeli odpowiedzialności zawierającą przyjętą Strukturę Podziału”, źródło: Guidance Part F - About information delivery planning - Edition 1, tłumaczenie własne
Jak można zauważyć na powyższym rysunku Ogólna Tabela Odpowiedzialności bardzo zgrubnie opisuje rezultaty do dostarczenia, jak np.: “Informacje mechaniczne”. Bardziej detaliczne rozpisanie rezultatów, jak np.: “Informacje o systemach klimatyzacji” może być zawarte na późniejszym etapie w Szczegółowej Tabeli Odpowiedzialności.
Uwaga na błędne przekonanie: “Tabela Przypisania” a “Tabela Odpowiedzialności”
Powszechnym błędnym przekonaniem jest to, że Tabele Odpowiedzialności są tym samym co opisana w ISO 19650 Część 2 Załącznik A „Tabela przypisania dla zarządzania informacjami”. To nie jest prawda. “Tabela przypisania…” jest narzędziem do przypisywania aktywności ISO 19650-2, natomiast “Tabele Odpowiedzialności” są narzędziami do przydzielania zadań zespołu dostawczego i rezultatów informacyjnych.
Na etapie nominacji, kiedy Zamawiający zdecyduje już o tym kto będzie realizował zamówienie, Wykonawca na podstawie wstępnej Ogólnej Tabeli Odpowiedzialności, może opracować Szczegółową Tabelę Odpowiedzialności. Jest to nieobowiązkowy dokument, który stanowi pośredni krok między Ogólną Tabelą Odpowiedzialności a TIDP/MIDP.
Określa ona:
CO? - Jakie informacje mają zostać przygotowane;
Na przykład: może określać, w oparciu o strukturę podziału kontenera/pliku informacji, że należy podać informacje o drzwiach i określać ilościowo, ile informacji jest wymaganych.
KIEDY? - Kiedy informacje mają być wymieniane i z kim;
Na przykład: do jakiego etapu realizacji potrzebne są te informacje; biorąc pod uwagę wszelkie zależności zidentyfikowane przez zespół wykonawczy.
KTO? - Który zespół zadaniowy jest odpowiedzialny za produkcję.
Na przykład: „ABC Architects” są odpowiedzialni za dostarczanie tych informacji.
“Rysunek 8: Proces planowania dostarczania informacji”, źródło: Guidance Part F - About information delivery planning - Edition 1, tłumaczenie własne
Tabela odpowiedzialności jest następnie wykorzystywane do opracowania bardziej szczegółowych Planów Dostarczania Informacji o Zadaniach (TIDP), które są z kolei łączone w Główny Plan Dostarczania Informacji (MIDP) dla konkretnego zespołu wykonawczego.
O tych dwóch ostatnich dokumentach, TIDP i MIDP, opowiem w kolejnej publikacji.
.................................................................................
W tej serii artykułów skupiam się na tłumaczeniu głównych zasad ISO 19650-2 oraz na wsparciu Twojej firmy przy wdrażaniu tej normy opisując fazę dostawy aktywów budowlanych - realizacji projektu. Artykuły na naszym blogu pojawiają się każdego tygodnia, więc polecam zapisać się do newslettera, śledzić naszą stronę i media społecznościowe.
W kolejnej części Przewodnika ISO 19650 omówię Plany Dostarczania Informacji o Zadaniach (TIDP) i Główny Plan Dostarczania Informacji (MIDP).
autor: Wojciech Jędrosz - BIM Manager
Chcesz dowiedzieć się więcej o BIM i ISO 19650? Zapisz się na jedno z naszych szkoleń, np:
- Metodyka BIM w cyklu dostarczania informacji projektowej wg ISO 19650
© 2024 by Grupa4BIM